Ten onrechte urenbeperking door bedrijfsarts leidt tot loonsanctie

Wees alert als uw bedrijfsarts aangeeft dat uw zieke werknemer niet in staat is om  te werken conform zijn of haar gebruikelijke arbeidstijd.  Voor werknemer geldt dan een zogenoemde urenbeperking. Een onterechte urenbeperking kan er toe leiden dat voor de werknemer geen of minder arbeidsmogelijkheden te duiden zijn.

Regelmatig oordelen UWV artsen dat er onterecht door bedrijfsartsen wordt gesteld dat er  sprake is van een urenbeperking. Dit betekent dat er uiteindelijk door de werkgever, die rekening hield met de urenbeperking, onvoldoende re-integratie-inspanningen werden geleverd met als gevolg een pijnlijke loonsanctie van UWV.  

Om te komen tot eenduidigheid werd er al in 2000  in opdracht van het LISV een standaard ‘verminderde arbeidsduur’ ontwikkeld. Deze standaard wordt ook nu nog gebruikt om te beoordelen of bedrijfsartsen terecht hebben bepaald dat er sprake is van een urenbeperking.

Volgens de standaard kan er sprake zijn van een urenbeperking bij:

Energetische beperkingen
De werknemer heeft dan klachten die samenvallen met beperkte energie. Dit kan aan de orde zijn bij nieuwvormingen (kanker), hart- of longaandoening, status na transplantatie. Werknemers zijn dan ook vaak beperkt in energie en (nog) niet in staat de gebruikelijke uren te werken.

Beschikbaarheid voor arbeid
Onder beschikbaarheid wordt verstaan dat de werknemer als gevolg van zijn ziekte en daarmee samenhangende behandeling niet beschikbaar is conform zijn contractduur voor werk omdat hij onder werktijd een behandeling ondergaat. Voorbeelden o.a. revalidatie-trajecten, dagbehandeling, behandeling bij (para) medische beroepsuitoefenaren.

Preventieve aspecten
Onder preventief aspecten worden verstaan, situaties waarin de verzekeringsarts

het aantal uren dat cliënt kan werken beperkt ter voorkoming van overbelasting en

daaruit voortvloeiende ziekteverschijnselen.  Denk aan het type ‘workaholic’ die een hartinfarct heeft doorgemaakt die tegen zichzelf in bescherming  moet worden genomen   als deze meent zijn vroegere levens- en werkwijze al weer te kunnen oppakken.

Belangrijk is dat het niet gaat om de oorzaak van de beperkingen maar de gevolgen van de aandoening waar werknemers mee kampen.

Wees dus vooral kritisch op bedrijfsartsen die nogal makkelijk een urenbeperkingen toekennen. De standaard ‘verminderde arbeidsduur’ kan u hierbij van dienst zijn.